Ontdek andere kanten van jezelf met markante maandagmorgen mails
Lekker eigenwijs!
Dat is het thema van deze kinderboekenweek.
Het klinkt als iets positiefs, maar als ik die woordcombinatie gebruik is dat meestal niet zo. ‘Doe maar weer lekker eigenwijs!’, zeg ik bijvoorbeeld tegen mijn 85jarige moeder als ze weigert een helm te dragen op haar e-bike. “Lekker eigenwijs” zeg ik tegen mijn pleegdochter die stiekem toch een film gekeken heeft die niet geschikt was voor haar leeftijd en nu niet meer kan slapen.
‘Wat is eigen wijs voor jou?
Kun je andere termen voor het woord ‘eigenwijs’ vinden? Welke vormen van eigenwijsheid zijn er?’ Juf Nanda van het Utrechtse schrijfcafé, nodigt ons als deelnemers uit om te schrijven over dit kinderboekenweekthema.
Terwijl de pennen in de zaal over papier krassen, mijmer ik over het woord eigen wijs. Ik denk aan muziek. Je eigen wijs als in de betekenis van: je eigen melodie, je eigen stem, klankkleur, je eigen ritme, je eigen grondtoon. Het is moeilijk om die te kunnen blijven horen in een kakafonie van stemmen en geluiden van anderen.
Wijsheid zit verscholen in je eigenheid.
Om de wijsheid in jezelf te vinden moet je dus je eigenheid vinden.
Juf Nanda leest ons voor uit het kinderboek ‘Films die nergens draaien’ van Yorrick Goldewijk. Een boek dat twee jaar geleden de Gouden Griffel won en binnenkort verfilmd wordt. Het gaat over het tienermeisje Cato. Zij heeft zich bekwaamd in ‘omgekeerd kijken’, zoals ze het zelf noemt. Dat betekent: niet kijken naar dingen waar je aandacht automatisch naartoe trekt, maar juist nét ernaast.
Stel dat jij dat deze week doet? Je kijkt naar die dingen die juist niet automatische je aandacht trekken. Je kijkt er nét naast. Cato ontdekt daardoor een hele wereld, een wereld die verstopt is in het volle zicht.
Dingen die verstopt zijn in het volle zicht. Kan dat?
Cato heeft geen moeder meer maar wel een camera die ze altijd bij zich draagt om alle ongeziene dingen vast te leggen. Ze maakt dus nooit foto’s van indrukwekkende gebouwen of romantische zonsondergangen of spannende luchten zoals andere mensen. Ze maakt alleen foto’s van dingen die zo nietszeggend en onopvallend zijn dat niemand ze ziet.
Dat echt niemand ze ziet, alsof ze er niet zijn.
Cato vraag zich af of dingen wel bestaan als er niemand is om ze op te merken, zijn ze er dan wel echt? Misschien niet, zo denkt Cato. Misschien worden ze pas echt als zij de lens van haar camera erop richt. Dat vindt ze een ongelooflijk geweldig idee. Cato heeft een eigen manier om de wereld te bekijken. Zij ziet wat anderen niet zien. En dat maakt haar wijs.
Misschien worden sommige gedachten, gevoelens of verlangens van jezelf ook pas zichtbaar wanneer je schrijft. En als ze zichtbaar worden, weet je dat ze er zijn. En als je weet dat ze er zijn, kun je er ook een relatie mee aangaan en ontdekken hoeveel wijsheid zij brengen.
Workshop of training volgen?
Op 21 november geef ik in van 14.30 – 19.00 een korte workshop voor Thema Uitgeverij. Daarin wordt je pen jouw camera waarmee je ongeziene facetten van jezelf vastlegt.
Aan de hand van korte, toegankelijke en creatieve oefeningen nodig ik je uit om al schrijvend het onuitgesprokene in woorden om te zetten.
Geef je nu op voor: Hoe word ik een goede vriend van mijzelf?
Leer om er nét naast te luisteren.
Dus níet naar de woorden, juist níet naar dat waar je aandacht vanzelfsprekend naar toe wordt getrokken maar er voorbij en ernaast. Naar het ongezegde dat toch gezegd wordt.
Haal meer uit je coachgesprekken!
Schrijf je in voor de training Luisteren naar de taal van het ongezegde die ik op 9 en 10 december 2024 geef voor de Voice Dialogue Academie.
Kijk deze week maar eens met omgekeerde blik.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
