Ontdek andere kanten van jezelf met markante maandagmorgen mails
Inspirator
Deze mail kan alleen maar over hem gaan: over René Maas. Mijn inspirator en dierbare vriend die enkele dagen geleden overleed. Hij was oud priester, psychotherapeut en focusing-opleider. Een taaltovenaar met een absoluut gehoor. Hij kon in wat mensen vertelden dingen horen die mij compleet waren ontgaan. Hoe kon het, dat ik daar overheen geluisterd had?
Van hem leerde ik datgene te doen wat zo bedrieglijk eenvoudig lijkt: luisteren. Ik leerde om zo naar iemand te luisteren dat de ander daardoor dieper in zijn of haar eigen innerlijk afdaalde.
Hinder de ander niet
‘Coachen is de ander zo min mogelijk hinderen’, zei hij.
Volgens hem halen we anderen vaak bij hun beleving weg met onze interventies en vragen. Het is waar. Als ik gesprekken van coaches observeer tijdens onze Voice Dialogue opleiding zie ik het voortdurend. En mijzelf betrap ik er ook geregeld op.
Iemand vertelt dat hij het belangrijk vindt de ander niet te kwetsen. De coach vraagt: ‘waarom is dat zo belangrijk voor je?’ Iemand huilt. De coach vraagt: ‘wat raakt je daar zo in?’’
Volgens René vraag je iemand dan om naar buiten te gaan en vervolgens als een soort getuige te vertellen hoe het daar binnen bij hem is. In plaats van een ervaring te delen als de belever ervan. En dichtbij de lichamelijke ervaring te blijven. Er is een groot verschil tussen ‘iets onder woorden brengen’’ of ‘iets tot woord laten komen’, meende hij.
Met lege handen
Een paar keer gaf ik met hem een tweedaagse training over Focusing en Voice Dialogue. Hij hield niet van methodes of stappen. Hij vond wat ik deed, Voice Dialogue, teveel een methode, een interventie. Soms voelde dat als kritiek. Ik wilde zo graag dat hij zag dat ik het probeerde te doen zoals hij het deed. Ik hoopte een soort vaderlijke trots van hem te krijgen.
Luisteren doe je niet door een protocol te volgen maar door met lege handen bij iemand te zijn. Door jezelf aan te bieden als zorgvuldig luisteraar. Je biedt een relatie aan waarin je liefdevol luistert. En je hoopt dat dat besmettelijk is en dat de ander daardoor ook liefdevol naar zichzelf gaat luisteren.
René heeft mij besmet met zijn liefde en zijn luistervermogen. Met zijn humor en zijn ongelooflijke wijsheid. Van hem heb ik geleerd om liefdevol te luisteren naar ‘wat’ of beter gezegd naar ‘wie’’ zich in mij roert. Ook al begrijp ik het niet.
Ik krijg het bericht van zijn overlijden terwijl ik op Kreta ben en de geboortegrot van Zeus bezoek.
Ik wou dat Oppergod Zeus het nu even zou laten bliksemen.
Talloze herinneringen, zinnen, gebeurtenissen die ik met René deelden flitsen voorbij.
Voorbij.
Ik hoop dat hij van boven ziet dat er een deel in mijn binnenste is geboren. Een subpersoon die net zo probeert te luisteren als hij deed. Zijn leerling die nu haar leermeester heeft verloren. Die wat zij van hem geleerd heeft zo goed mogelijk wil overdragen.
Luisteren naar de taal van het ongezegde
Wil jij ook leerling zijn? Ook met lege handen leren luisteren? Wil jij zó vragen stellen dat de ander dicht bij zijn ervaring blijft? Wil jij mensen vanuit hun hoofd terug naar hun lichamelijke gewaarwording leiden?
Schrijf je in voor de training Luisteren naar de taal van het ongezegde die ik op 9 en 10 december 2024 geef voor de Voice Dialogue Academie.
Als opleider en leerling van René Maas ontmoet ik je daar graag.
Ik wens je een week waarin je met lege handen luistert.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
Reacties op deze markante maandagmorgen mail
- Och, overleden. Ik leef met je mee. En deze zin is goud: Er is een groot verschil tussen ‘iets onder woorden brengen’’ of ‘iets tot woord laten komen’, meende hij
- Wat prachtig. En verdrietig. Daar word ik stil van. En dat is mooi, want dan kan ik ook beter luisteren – ik ben geneigd ook veel te praten
- Wat een ontroerend verhaal over met lege handen luisteren. Zo herkenbaar en zo de kern.
- Mooi Karin! Wil ik het graag nog veel over hebben met je: via jou kan ik dan ook van deze leermeester leren!
- Wat een mooie. Sterkte!
- Uit het hart, jouw hart, mooi!
- Wat een liefdevol maandagmorgenmail. Ontroerend, Karin, verdrietig en ook om zo dankbaar voor te zijn, voor jullie ontmoetingen. Ik hoop dat de goden zich teder tot je wenden
- Ik leef met je mee
- Gecondoleerd met het overlijden van je inspirerende leermeester.
- Wat verdrietig, zoals je hem omschrijft is het iemand die beter nog 110 kon worden omdat er zoveel van te leren viel. Gecondoleerd met het verlies!
