Een markante maandagmorgen mail
Californië, San Francisco, 1 A.M.
Mijn maandagmorgen begint straks
Hier, in San Francisco, is het nu 1 uur ’s nachts.
De laatste keer dat ik deze stad bezocht was in de zomer van 2012. Toen was ik op weg naar een Voice Dialogue week met Hal en Sidra Stone in Mendocino. Alleen. En dus niet zoals anders met Judith Budde samen.
Het bleek meteen de laatste keer voor zo’n inspiratiereis.
Hal en Sidra besloten toen namelijk dat het na al die jaren genoeg was geweest. Hal was 85 jaar.
‘You better stop when you’re going up, then when you are going down’ zei hij.
Hij wilde liever stoppen terwijl hij zelf nog in staat was om dat besluit te nemen.
Straks, als het in Nederland 1 uur ’s nachts is, zit ik met Sidra Stone aan de thee in haar huis. Nu is zij 85 jaar. En woont ze, maar nu zonder Hal, nog altijd op de plek waar onze Voice Dialogue weken plaatsvonden. Waar mensen uit allerlei landen zich verzamelden: Thailand, Peru, Zwitserland, UK, Noorwegen, Duitsland, Frankrijk, etc.
Hoe zal het zijn, het weerzien?
Gisteren fietste ik over de Golden Gate Bridge. Ik dacht aan alle keren dat ik ook over die brug reed. In de auto met Judith. Dat was altijd een soort heilig ogenblik. Heen reden we dan vol spannende verwachting. En terug met een gevoel van weemoed en nieuwe plannen. Soms begeleid door een vlucht pelikanen naast ons autoraam.
De ingenieur die de brug bouwde heette Joseph Strauss.
Poëtisch aangelegd was hij, want hij schreef een gedicht over deze brug die in 1937 geopend werd.
At last the mighty task is done;
Resplendent in the western sun
The Bridge looms mountain high;
Its titan piers grip ocean floor,
Its great steel arms link shore with shore,
Its towers pierce the sky.
(……)
High overhead its lights shall gleam,
Far, far below life’s restless stream…
Je hebt sterke armen nodig om tegenstellingen te kunnen verbinden.
Om je niet vast te klampen aan één kant, maar de spanning tussen twee uitersten te kunnen verdragen. Terwijl je ondertussen de rusteloze stroom door je heen voelt gaan.
Straks bij de thee overbruggen Sidra en ik de tijd.
Dan komen verleden en toekomst samen in het nu.
In mijn boek Verander Niks gaat het over het verenigen van tegengestelde kanten in jezelf. Die van de primaire ikken enerzijds met die van de verstoten ikken anderzijds.
Zonder verbinding met je Pleaser is er bijvoorbeeld geen echte autonomie.
Wil jij ook een brug slaan – naar je Pleaser?
Boek dan nu een kaartje voor de Pleaser Party en ontmoet gelijkgestemden online.
Op vrijdagmorgen 26 mei om 9.00 uur via zoom.
Het wordt een feest der herkenning!
Ik wens je een week waarin tegenstellingen samenkomen.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
