Een markante maandagmorgen mail
Naast onze deurbel heb ik een grote nee-sticker geplakt. Met een ‘nee’ tegen verkopers, collectes en geloofsovertuigers. Nee!
Als er toch eens een keer iemand aanbelt, wijs ik naar de sticker. ‘Oh sorry’ zeggen ze dan en lopen door.
Ik vind het irritant als een onbekende aanbelt met als doel iets aan mij te slijten. Maar de voornaamste reden voor die nee-sticker is om te voorkomen dat dat lukt. En dat ik ‘ja’ zeg.
Ik heb namelijk een enorme ja-zegger in mij.
Een kant die niks liever doet dan ja-zeggen. Tegen die student van de kokschool die voor mijn deur staat in de regen en mij een pak zelfgemaakte stroopwafels voorhoudt. Tegen de vrouw op leeftijd met een stapel kaarten die ze verkoopt voor het kankerfonds. ‘Ja’ tegen ‘De Wachttoren’ die een Jehovagetuige in mijn handen duwt. Ik ga om die reden ook nooit iets passen, proeven of proberen in een winkel. Geen kleding, geen wijn, geen sieraden.
Ik ben een prooi voor verkopers en marketeers
Meestal ga ik als laatste weg op een feestje omdat iemand zegt: ‘jij neemt er toch zeker nog wel eentje?’ Ooit kocht ik aan de deur voor een paar honderd euro een nepschilderij van een nepstudent aan de kunstacademie. Zogenaamd geschilderd met een aparte techniek van kokoshaartjes. Ik heb in een dierentuin in Sydney in een bak met stinkende zeehonden gezwommen alleen maar omdat het meisje dat daar tickets voor verkocht zo aardig was.
Als tijdens een diner mijn tafelgenoten een gerecht weigeren waar iemand uren voor in de keuken heeft gestaan, eet ik extra veel. Ik heb zelfs een keer boos naar de Lindamagazine gebeld met klacht over een doorgelopen cadeau abonnement. Na het telefoongesprek had ik het niet alleen verlengd maar ook nog een abonnement voor mijzelf.
Er is een kant in mij waarbij alle marketingtrucjes werken.
Ik probeer deze kant in mij te verhullen. Om te voorkomen dat anderen er misbruik van maken. Als iemand op straat mij vraagt of ze me iets mogen vragen, dan zet ik het op een lopen en roep heel hard ‘nee!’
Al jarenlang probeer ik mijn Pleaser in toom te houden. Ik ken hem, hij verandert niet. Dat hoeft ook niet van mij, want ik vind hem zelf heel lief. Hij blijft altijd vertrouwen in de goede bedoelingen van mensen. Hij geeft graag en van harte en creëert vaak een prettige sfeer.
Voor mijn eigen bestwil probeer ik te voorkomen dat mijn Pleaser op de voorgrond treedt.
Maar binnenkort hoeft dat even niet meer! Eindelijk kan mijn Pleaser eens even helemaal zorgeloos los gaan.
Want op de ochtend van vrijdag 27 mei is er om 9.00 een online Pleaser Party van 1,5 uur. Speciaal voor Pleasers.
Jij komt toch ook?
Ben jij een Pleaser of heb jij een Pleaser? Zeg je graag JA? Boek dan nu direct een kaartje voor de Pleaser Party en ontmoet gelijkgestemden in het online ikkencafé!
Ik wens je een week met veel jaaaa’s!
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
Reacties op deze maandagmorgen mail
- Geweldig, wat ben jij op dreef. Heel erg leuk, dit!
- Wat een fantastische blog weer! En hihi zo’n kokoshaarschilderij had ik ook, aan de deur gekocht van een arme student. Uniek exemplaar zei hij nog.
- Hardop gelachen hier! En ja, dat is mijn pleaser aan het woord (die deelt graag complimenten uit) maar ook mijn vrolijke zelf, die geniet van lachen op de maandagochtend.
- Hahahaha, heerlijk die mails van je. Die kokoshaartjes…
- Wat een feest der herkenning. Ik ben net geabonneerd op je mails en geniet er erg van.
- Leuk idee Karin! Pleaserparty klinkt goed.
- Hij is weer leuk! Hoe herkenbaar ook.
