Een markante maandagmorgen mail
Ik was veertien en lag te zappen op onze bank toen er werd aangebeld. Mijn goede vriend Mike stond voor de deur.
Hij had zijn hand als een kommetje over zijn linkeroor gevouwen.
‘Mag ik even bij jullie blijven?’ vroeg hij. Hij stapte onze hal binnen en liet zijn hand zakken. De huid van zijn oorlel was roodgloeiend en middenin zat een zilveren knopje. ‘Je hebt een oorbel’, riep ik. Hij knikte en boog zijn hoofd. ‘Van mijn vader mag ik hiermee het huis niet in. Hij werd razend toen hij het zag’.
‘Is het goed als ik hier wacht tot mijn pa is afgekoeld?’
Riceboy Sleeps
In de film Riceboy Sleeps die ik vorig jaar zag gooit de 6 -jarige Koreaanse Dong-Hyun in de schoolpauze zijn lunch in de prullenbak. Het is sushi gemaakt door zijn moeder.
Zijn Canadese klasgenoten vinden zijn eten stinken en raar.
Ze pesten hem en noemen hem ‘poepchinees’ omdat hij er anders uitziet dan zij.
Als je op een of andere manier anders bent dan de anderen, anders dan wat als ‘normaal’ gezien wordt, anders dan de meerderheid…dan ben je kwetsbaarder.
En dat veroorzaakt stress: minderheidsstress.
Dong-Hyuns moeder gebiedt haar zoontje om nooit zwakte te tonen of kwetsbaar te zijn.
‘Een man mag 3 keer in zijn leven huilen’, zegt ze tegen hem.
‘Bij zijn geboorte, als zijn vader sterft en als zijn moeder sterft.’
Als je iemands ouder bent, besef je dat de wereld hard kan zijn voor wie afwijkt.
En je wilt niet dat je kind slachtoffer wordt van anderen. Je wilt het beschermen.
Als kind leren we zo welk gedrag van ons wel en welk gedrag van ons niet gewenst is. Of, om in Voice Dialogue taal te spreken; ‘wie’ in onze persoonlijkheid wel gewenst gezelschap is en ‘wie’ niet.
Als Dong-Hyun volwassen is, heeft hij een kant ontwikkeld die uit alle jeugdervaringen heeft geconcludeerd dat Koreaans-zijn niet wenselijk is. Dat het schaamtevol is om gevoelig te zijn.
Mike ontwikkelt een Ik in zichzelf die alles wat te maken heeft met ‘niet mannelijk-zijn’ afkeurt en zich daarvoor geneert.
Van welke aspecten van jezelf heb jij geleerd dat ze minder waard zijn?
Is dat je verlegen kant of je accent, je huidskleur, je intelligentie, je afkomst, gezondheid…?
Is er een deel in jouzelf aanwezig dat het -zonder dat je dat door hebt- heimelijk eens is met wat de buitenwereld vindt?
Een ‘Ik’ die het eigenlijk terecht vindt dat je je voor die dingen van jezelf geneert?
Ontmoet je veroordelende ouder
Heb je die Veroordelende Ouder in jezelf weleens ontmoet? Het deel van jou dat eigenlijk precies zo over de wereld denkt als de vader van Mike of de moeder van Dong-Hyun?
Als je ontdekt dat er in jezelf een kant bestaat die exact dezelfde oordelen heeft als er in de buitenwereld leven, word je -gek genoeg – weerbaarder tegen kritiek van buitenaf.
Wil je weten hoe dat werkt? Ontdek het in de training Verander Niks. Goed zijn in wie je bent!
In deze tweedaagse treed je de diverse delen in jezelf met compassie tegemoet.
Je luistert niet alleen naar delen in jezelf die lijden onder kritiek maar ook naar de delen in jezelf die het er stiekem mee eens zijn!
Niets hoeft weg. Geen enkel deel hoeft te veranderen. En toch verandert er daardoor veel.
Met behulp van filmbeelden en verhalen nodig ik je uit je te herenigen met die delen van jezelf die oorspronkelijk bij je hoorden.
Meld je aan voor de Verander niks training
Meld je NU aan voor deze training op donderdag 18 en vrijdag 19 april als je jezelf beter wilt begrijpen en met meer compassie wilt bejegenen.
Podcast en boek
Luister naar mijn 10 minuten podcast over Minderheidsstress. De stress die je ervaart als je tot een gestigmatiseerde minderheidsgroep behoort.
Of bestel vandaag nog mijn boek Verander Niks. Goed zijn in wie je bent.
Ik wens je een schaamteloze maandag.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
Reacties op deze markante maandagmorgen mail?
Mail me!
