Je hoorde het liedje weleens op de radio. In de tijd dat Herman van Veen nog gedraaid werd. Het is zo’n liedje waar je vanzelf vrolijk van wordt en waarbij je gemakkelijk mee kunt zingen: ‘Als ik kon toveren kwam alles voor elkaar. Als ik kon toveren was niemand de sigaar. Dan hielden alle mensen van elkaar’.
Wat wil je toveren?
Een rivier van sinaasappelsap, een huis met duizend kamers, het vermogen te vliegen, om alle gesprekken van iedereen te kunnen afluisteren. Mocht je een verloren moment hebben in de file of op een perron, dan kan je je goed vermaken door te fantaseren over wat je allemaal zou wensen als je kon toveren. Je hoeft je niet te laten beperken door de realiteit. Je tovert alles wat je wilt.
Maar… wat is dat dan?
De psychiater en schrijver Irvin Yalom nodigde mensen in een groepssessie eens uit om aan elkaar te vragen: ‘wat wil je?’ en die ene vraag steeds maar weer te herhalen: ‘wat is het dat je wilt? Wat wil je?’
Verlossen van pijn
Het werd een emotionele bijeenkomst. Mensen riepen dat ze weer jong wilden zijn, zich succesvol en geliefd wilden voelen. Ze wilden hun overleden dierbaren uit de dood doen herrijzen om ze nog een keer te kunnen omhelzen. De liefde in hun huwelijk terugvinden. Zich niet meer schamen, gezond zijn. Een thuis vinden. Zoveel wensen en ook zoveel verdriet.
Als zij konden toveren dan wisten ze het wel. En wellicht weet jij het ook. Als we dergelijke magische krachten bezaten, waarom zouden we onszelf dan niet verlossen van dat wat pijn veroorzaakt? Van dilemma’s en worstelingen, van de kwellingen op ons pad en onaangename gevoelens. Waarom zouden we onszelf dan niet alleen geven wat vreugde brengt. Zonder dat we daar een prijs voor hoeven te betalen of offers moeten brengen?
Als wij. Als jij. Ik…. toveren kon. Als…
Jezelf ontwikkelen
Maar, in een ideale wereld vol liefde en vrij van conflict kunnen wij onszelf niet ontmoeten of ontdekken wie we zijn. En juist dat is een van de verlangens die in ons mensen zit ingebakken. Het verlangen jezelf te zijn of meer te worden. En, het is de worsteling die dat mogelijk maakt. De crisis waardoor je bij jezelf te rade moet gaan en jezelf moet afvragen, wie ben ik? Wat doe ik, waar sta ik voor?
Juist in de manier waarop we omgaan met de spanning tussen de tegenstellingen in het bestaan laten we zien wie we echt zijn. In de strijd tussen onze wens naar altijddurende harmonie versus de behoefte aan spanning en avontuur. Tussen je aanpassen aan verwachtingen van anderen of je eigen weg volgen, tussen controle en overgave aan het lot, tussen je laten zien of je verbergen, tussen doen en zijn. Al deze tegengestelde krachten komen we tegen in de wereld om ons heen en in onszelf, als trainer, als deelnemer, als mens.
Tegenstellingen omarmen – werken met polariteiten
Voor wie als trainer met de ‘Psychologie van de ikken’ werkt, is het werken met deze polariteiten essentieel. Het gaat niet om het oplossen van een conflict maar juist om het volledig ondergaan ervan. Om de cursist van een assertiviteitstraining het deel in zichzelf te laten ervaren dat vanzelfsprekend een ander een genoegen doet en tegelijkertijd het tegendeel van zichzelf dat de eigen behoeften centraal wil stellen. Of de deelnemer van de workshop ‘ontspannen werken’ die kant in zichzelf te laten ontmoeten die er nooit moeite mee heeft extra werk op zich te nemen maar ook de kant die moe is en ernaar verlangt helemaal niets te hoeven.
Wist jij dat je kunt toveren?
Misschien is trainen of coachen een vak waarin je dan soms even, een ogenblik, het gevoel krijgt dat er magische krachten aan het werk zijn. Als je ziet hoe een deelnemer ineens de tegenstellingen in zichzelf op magische wijze weet samen te brengen, weet te recreëren op een manier die daarvoor nog niet bestond.
Dan is het even, heel even, of je hebt kunnen toveren.
Als ik kon toveren – Herman van Veen
Luister direct op Youtube, of klik op het filmpje hieronder.
